Shadows Of Disgust (Dutch)

Publication: 01 December 2005
Interviewee: M.DUDA
Interviewer: Hendrik Attema

Sinds het verschijnen van het toepasselijk getitelde Second Life Syndrome gaat het qua promotie crescendo met het Poolse Riverside. Zoals gewoonlijk is de push vanuit het Nederlandse propaganda apparaat weer optimaal, om ook deze Inside Out-band tot grote hoogten te laten stijgen. Gelet op de kwaliteit van hun muziek moet dat zeker lukken en mijn verwachting is dan ook dat ze volgend jaar in elk geval op ProgPower zullen staan. Daarnaast hoop ik persoonlijk dat de band op de affiche komt van het gerevitaliseerde Dynamo Open Air om zich zo in de kijker te spelen bij een groter publiek. De tijd zal het leren.

Om die tijd alvast te doden heb ik eerst een onderhoud met een extreem vriendelijke Mariusz Duda, zanger en bassist bij het kwartet, die mij om te beginnen mag vertellen hoe een Poolse band bij een Duits label terechtkomt.
Dat gebeurt zoals dat soms loopt, zij hebben onze muziek te horen gekregen en waren geďnteresseerd in ons. Wij waren toch al gecharmeerd van hun als label, vanwege de enorme hoeveelheid kwalitatief hoogstaande bands die zij onder contract hebben. Naast hun geweldige artiestenstal hebben zij ook een prima promotie en distributie en dat is natuurlijk een voorwaarde om je muziek aan de man te brengen.

Over de promotie van Inside Out hoor ik veel goede dingen. Hoe is jullie beleving hiervan?
Die goede geluiden kan ik alleen maar bevestigen. Zij zijn het beste label qua distributie in de Verenigde Staten en ook hun promotie machine draait altijd op volle toeren. Wat je zelf al zegt is de hoeveelheid voor ons enorm toegenomen tot een interview of 5 per dag en dat is een heel verschil met ons vorige label Razor’s Edge. Daarnaast moet ik ook steeds tot mijn verrassing vaststellen hoe enthousiast iedereen is over de nieuwe plaat. Ik krijg veel e-mails van journalisten met interview verzoeken en met links naar de reviews en dat geeft toch aan dat er steeds meer mensen notie van de band nemen.

Waarmee we al direct belanden bij de aanstichter van dit gesprek: het overrompelende ‘Second Life Syndrome’. Voor een relatief jonge band als jullie ben je al vlot bij een hoogtepunt beland in je carričre.
Hahaha, hopelijk nog niet op het hoogste punt! Zoals ik al aangaf ben ik verbaasd over de enorme hoeveelheid positieve reacties die we tot nu toe hebben binnengekregen. Blijkbaar is onze muziek er een van de soort die aanslaat bij een groter, maar kritisch, publiek. Een positieve review zoals die van jou die stimuleert ons om ook de volgende plaat van onze trilogie op eenzelfde niveau uit te brengen want anders is Second Life Syndrome inderdaad ons hoogtepunt! Zelf hebben we ook het idee dat alles wel een keer gedaan is op muzikaal gebied, alleen proberen wij daar op een eigen wijze een andere draai aan te geven. Door op een prettige manier diverse soorten ‘oude’ muziek te combineren tot iets nieuws kun je toch verfrissend voor de dag komen. Jij hoort er het een in, een andere recensent wat anders en jullie zullen allebei gelijk van me krijgen. Onze drummer houdt namelijk van death-metal, de gitarist heeft in de loop van de tijd zijn eigen specifieke stijl ontwikkeld en zo komen we tot de mengelmoes die Riverside heet.

Op welke manier hebben jullie je als band dan voorbereid op de opnamen en het schrijfproces. Als alles al eens gedaan is, dan moet je ervoor zorgen dat je niet wordt meegezogen in de trend van het moment.
Dat is ook precies wat we wilden voorkomen tijdens de opnamen. Het schrijfproces zijn we dan ook met een ‘leeg’ hoofd gestart. Los van alle invloeden die we muzikaal ooit zijn tegengekomen hebben we ons gestort op het schrijven van het materiaal, waarbij de inspiratie vooral uit films en boeken is gekomen. Vanuit die invalshoek hebben we geprobeerd om muziek te maken die de interesse van de luisteraar opwekt en een beetje zijn intelligentie kietelt.

Is het belangrijk om zo origineel mogelijk voor de dag te komen?
Nou, wat denk je! Ook al noemen veel mensen Rush/Tangerine Dream in verband met onze band of zelfs Opeth of Porcupine Tree, als je slechts een kloon bent dan word je onherroepelijk gedumpt op het moment dat je verkopen tegenvallen. Als je zoals wij een relatief jonge band bent, qua hoeveelheid plaatwerk, dan heb je als originele band een grote kans om langzaam te groeien, zonder dat er direct een trap verkocht wordt richting deur.

Wat zijn de plannen om live te komen spelen? Afgezien van wat losse shows is er op dit moment nog geen volledige tour volgens jullie site.
De ‘Second Live Syndrome’-tour zal ergens begin volgend jaar starten in Polen, waarna we, hopelijk als headliner, ook naar Nederland komen. Tegen die tijd moet je maar zorgen dat je er bent en dan nemen we samen een glas Zubrowka!

Aha, maar dan wel met appelsap!

Hee, een kenner! Cheers!